Tematyka zajęć dotyczy spraw najbliższych dzieciom i nawiązuje, kiedy to tylko możliwe, do zajęć prowadzonych w języku polskim, po to, by tworzyć wspólną całość.
Na każdych zajęciach pojawia się ważny dla nich uczestnik – Socky. Jest to pacynkowa skarpetka. Socky jest wesoły, ale trochę strachliwy i wiecznie śpiący. Jest ulubieńcem dzieci i, co najważniejsze mówi tylko po angielsku, a dzieci bardzo chcą z nim rozmawiać, więc mają świetną motywację, by czynnie posługiwać się tym językiem.
3 LATKI – Dopiero zaczynają swoją przygodę z językiem angielskim. Wiele z nich jeszcze niezbyt sprawnie posługuje się językiem polskim, dlatego na tym etapie najważniejsze jest osłuchanie się z melodią nowego języka. Zajęcia bazują głównie na piosenkach i zabawach z nimi związanych. Ale oczywiście nie tylko. Spotkanie zawsze zaczynamy określoną piosenką na przywitanie – to dla wsztystkich znak, że zaczynamy zabawę. Potem siadamy w kole. Witamy się z pacynką i odpowiadamy na zadane przez nią pytanie o imię. W następnej kolejności poznajemy nowe słownictwo, lub utrwalamy to już poznane. Potem następuję kolej na zabawy ruchowe. Na koniec zajęć śpiewamy piosenkę ‘na do widzenia’.
4-5 LATKI – Dla tej grupy wiekowej język angielski nie jest już nowością. Nasze przedszkolaki na tym etapie umieją się już przedstawić, dlatego podczas przywitania z Sockiem ćwiczymy także odpowiedzi na inne pytania, tj. How old are you? (Ile masz lat?), How are you? (Jak się masz?), What’s your surname?, (Jak masz na nazwisko?), Who is sitting next to you? (Kto siedzi obok Ciebie?) Itp. Dla zachowania rutyny każde zajęcia zaczynamy i kończymy określoną piosenką. Gry i zabawy są na dużo wyższym poziomie. Dzieci chętnie biorą w nich udział, posługując się nowymi słówkami.
6-7 LATKI – Tu zajęcia także zaczynają się i kończą piosenką. Dzieci również na początku witają się z Sockiem, odpowiadając na jego pytania w języku obcym. W ramach przygotowania do szkoły, w zerówce podczas zajęć korzystamy także z podręczników. Ponieważ jednak znajomość języka angielskiego naszych przedszkolaków znacznie przewyższa tę przewidzianą w postawie programowej, sporo czasu nadal spędzamy na grach i zabawach ruchowych, czy aktywnościach w kole.
Metody nauczania języka obcego w naszym przedszkolu:
- Metoda naturalna (The Natural Approach), nawiązuje ona do procesów charakterystycznych dla przyswajania języka ojczystego poprzez m.in.: zapewnienie dziecku maksymalnego kontaktu z językiem obcym.
- Metoda bezpośrednia (Direct method), zgodnie z nią podczas nauki używa się języka obcego, całkiem eliminując, lub mocno ograniczając użycie ojczystego. Dzięki temu dzieci poznają i postrzegają świat tylko w danym języku.
- Metoda komunikacyjna (The Communicative Approach / Communicative language teaching), w której nacisk położony jest na komunikowanie się w języku obcym.. Dzieci uczą się swobodnego i poprawnego porozumiewania się w różnych sytuacjach życia codziennego.
- Metoda reagowania całym ciałem (TPR – Total Phisical Response), tu nauczanie polega na prostych poleceniach wydawanych przez nauczyciela w języku obcym, których wykonanie na początku demonstruje prowadzący. Celem nauczyciela jest stworzenie jak największej liczby sytuacji, w których dzieci mają za zadanie reagować „ruchem ciała” – oczywiście w formie zabawy.
- Metoda audiolingwalna (The Audiolingual Method), której celem jest opanowanie czterech sprawności językowych w kolejności od słuchania i mówienia do czytania i pisania. Głównym celem jest tu umiejętność przeprowadzenia rozmowy. Nawyk językowy wyrabia się mechanicznie, bezrefleksyjnie poprzez wielokrotne powtarzanie, zapamiętywanie i utrwalanie ćwiczonego materiału (dryle językowe).